Συνέντευξη στη Ράνια Παπαδοπούλου

Τον περασμένο Οκτώβριο βρεθήκαμε σε μία ομιλία του Νίκου Κακλαμανάκη στο Ellinikon Experience Park στο πλαίσιο της δράσης «The Ellinikon Moments». Ο κ. Κακλαμανάκης μίλησε για το θαλασσινό του ταξίδι από το όνειρο στον άθλο. Όμως, δεν ήταν πάντα όλα ρόδινα για τον κορυφαίο αθλητή της ιστιοπλοΐας και δύο φορές Ολυμπιονίκη. Ο γιος του ανέμου, όπως τον αποκαλούν, μοιράζεται μαζί μας τα μεγαλύτερα μαθήματα που έμαθε από τον αθλητισμό και μας παρακινεί να μην παραιτηθούμε από τα όνειρά μας.

-Τι ήταν για εσάς στην αρχή το θαλασσινό σας ταξίδι;

Ν.Κ.: Αρχικά, το θαλασσινό μου ταξίδι ήταν ένα παιχνίδι. Αγαπούσα αυτό που έκανα. Είναι δύσκολο να είσαι μέτριος σε αυτό που αγαπάς πολύ. Ήρθα ακόμα πιο κοντά στη θάλασσα, όταν ξεκίνησα τους αγώνες. Ο στόχος μου δεν ήταν να είμαι ο καλύτερος, αλλά να βρίσκομαι πιο κοντά στη θάλασσα, που ήταν το πρώτο μου παιδικό γιατί. Το άλλο μου γιατί ήταν το ότι ήθελα να γεμίσω τους δικούς μου ανθρώπους χαμόγελα. Επίσης, ήθελα να δω μέχρι πού μπορώ να φτάσω. Στην πορεία ήρθε και ένα γιατί που άλλαξε τη ζωή μου. Έχασα, αδικήθηκα και απέτυχα. Όμως, αποφάσισα να κάνω κάτι γι’ αυτό: ο μόνος αγώνας που χάνω, είναι ο αγώνας που δεν δίνω και να μην παραιτηθώ από το όνειρό μου.

Πηγή: Νίκος Κακλαμανάκης/instagram

-Πώς ξεπεράσατε τους φόβους σας;

Ν.Κ.: Όταν πηγαίνω σε ένα σχολείο, αφού δείξω στα παιδιά ένα βίντεο, τους λέω ότι στην αρχή όταν μπήκα στη θάλασσα, φοβόμουν τα βαθιά νερά. Ήμουν περίπου 10 ετών. Όμως, το αγαπούσα και το ήθελα πολύ περισσότερο απ’ ό,τι το φοβόμουν και έτσι ξεπέρασα τον φόβο μου. Το ίδιο ίσχυε αργότερα και με τον φόβο της νίκης, τον οποίο τον ξεπέρασα όταν άρχισα να πετυχαίνω μετάλλια και πρωτιές, ώσπου με βρήκε ο φόβος της ήττας, που με έκανε να αγχώνομαι. Τον ξεπέρασα, όταν αποφάσισα ότι δεν έχει σημασία αν είναι κάποιος καλύτερος από εμένα ή εγώ από τον άλλο. Σημασία έχει ο καθένας να είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του και να ξεπερνά τον εαυτό του. Έλεγχα την απόδοσή μου και δεν είχα πια το στρες μη χάσω. Αυτό με έκανε πολύ καλύτερο αθλητή και άνθρωπο.

-Η ήττα είναι διαχειρίσιμη;

Ν.Κ.: Μία μέθοδος που δείχνει ότι η ήττα είναι διαχειρίσιμη είναι το Α.Μ.Ε. Δηλαδή, κάνατε κάτι παιδιά με την ήττα σας; Η απάντηση είναι «Αμέ, κάναμε!». Α.Μ.Ε. σημαίνει αποδέχομαι, μαθαίνω και εφαρμόζω ό,τι έμαθα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μάθεις από την ήττα σου αν δεν την αποδεχθείς, ούτε να την αξιοποιήσεις αν δεν εφαρμόσεις αυτό που έμαθες.

-Τι σας έχει μάθει ο αθλητισμός;

Ν.Κ.: Ο αθλητισμός και όχι ο πρωταθλητισμός, πάνω από όλα μου έχει μάθει την αξία της μικρής καθημερινής νίκης. Πολλές μικρές καθημερινές νίκες, μας οδηγούν σε άλλες μεγαλύτερες. Μαθαίνεις την αυτοπειθαρχία, αντί της παρόρμησης. Ο αθλητισμός μου έδωσε τη δυνατότητα να μάθω, ότι για να φτάσω ψηλά πρέπει να περάσω από την ταπείνωση, να κουραστώ, να ξεπεράσω τους φόβους και τα όριά μου. Το μεγαλύτερο μετάλλιο που θα κατακτήσεις από τον αθλητισμό είναι να μάθεις να μάχεσαι και να προσπαθείς. Η αξία του ταξιδιού και της προσπάθειας, μαθαίνεται μέσα από το παιχνίδι. Η ήττα, ο πόνος και η αδικία είναι ένα προπονητικό εργαλείο για τη ζωή.

Πηγή: Νίκος Κακλαμανάκης/instagram